ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ทันต-, ทันต์ ๑ '

    ทันต-, ทันต์ ๑  หมายถึง [ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ทันต-, ทันต์ ๑

    [ทันตะ-] (แบบ) น. ฟัน, งาช้าง เช่น เอกทันต์. (ป., ส.).

  • ทันตชะ

    [ทันตะ-] (ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากฟันได้แก่ พยัญชนะวรรค ต คือ ต ถ ท ธ น และอักษร' ล ส รวมทั้ง ฦ ฦๅ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ทนฺตวฺย).

  • ทันตแพทย์

    [ทันตะ-] น. แพทย์ผู้มีหน้าที่ตรวจรักษาโรคทางฟันเหงือก ขากรรไกรและโรคภายในช่องปาก.

  • ทันต์ ๒

    (แบบ) ก. ทรมานแล้ว, ข่มแล้ว, ฝึกหัดแล้ว. (ป.).

  • ทันติน, ทันตี

    (แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).

  • ทันติน, ทันตี

    (แบบ) น. ช้าง. (ส. ทนฺตินฺ; ป. ทนฺตี).

  • ทันธ-, ทันธ์

    [ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลาเช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒